de tranen in mn keel en achter m'n ogen
ik mis iedereen,
het giert door mijn lijf, om mijn hart
mijn handen tintelen er van
weer wellen tranen op, maar nog niet genoeg
waar kan ik mijn hoofd in een schoot vlijen
en eindelijk de rust vinden die ik op dit soort momenten ontbeer
En dan zijn er tranen omdat die schoot er niet zal zijn
en dat ze kwam en dat ik huilde
tot ik moe was
en kon slapen
Susan voor Zinderend
2 opmerkingen:
Ik keek wat beter op de foto en zag die arm. Ach jee!
Er gaat niets boven een moeder, en het is heel wrang als je die moet missen. Ik voel met je mee.
Een reactie posten